Het cordon sanitaire is de levensverzekering van De Wever

Volgens Bart De Wever leidt een stem op Vlaams Belang naar Vivaldi II. Een verkiezingsoverwinning van Vlaams Belang leidt volgens hem niet naar een ander beleid, maar paradoxaal naar een Franstalig front dat geholpen door enkele linkse partijen in Vlaanderen Vivaldi gewoon verder zet. Bovendien beweert hij dat Vlaams Belang federaal ook zelf niet wil besturen. Een Vlaamse regering met Vlaams Belang ziet hij evenmin zitten. Want dan zou Vlaanderen zowaar internationaal isoleren en bovendien zijn N-VA uitsluiten van een federale regering. Wie een ander beleid wil, moet dus volgens De Wever op de N-VA stemmen. Het motief voor deze stellingen is evident. N-VA is bijna de helft van de stemmen verloren sinds 2014. En die wil De Wever terugwinnen. Maar klopt er eigenlijk ook maar iets van hetgeen hij ons probeert wijs te maken?

De spelregels van het Belgisch politiek systeem

Vlamingen zijn politiek, financieel en economisch de meerderheid in België. Het Belgisch politiek systeem is er echter op gericht deze Vlaamse meerderheid om te buigen in een minderheid. Jaarlijks vloeit er 13 miljard euro van Vlaanderen naar Wallonië. Maar daar hebben de Vlamingen zelf niets over te zeggen. Dat vergt immers een communautaire hervorming. Daarvoor is een twee derde meerderheid nodig, en bovendien ook nog eens een meerderheid in elke taalgroep. Dat geeft de Franstaligen een vetorecht. Daarmee verdedigen ze de communautaire stilstand. Dat zijn de spelregels van het Belgisch politiek systeem. Daarbij verliezen de Vlamingen altijd en verdedigen de Franstaligen de stilstand.

Het failliet van de strategie-De Wever

Wie die communautaire stilstand niet respecteert, die sluiten ze uit. Daarom leggen ze een cordon sanitaire rond Vlaams Belang. Omwille van de communautaire agenda, werd N-VA in 2010 en 2019 uitgesloten van federale regeringsdeelname. Enkel als men dat hele communautaire programma in de vuilbak gooide, mochten ze wel meedoen. Een regering zonder de PS was volgens De Wever echter al een staatshervorming op zich. In realiteit kregen we natuurlijk gewoon meer van hetzelfde. Meer schulden. Meer migratie. Meer transfers.

Daarmee bezorgde De Wever Vlaanderen een driedubbele strategische nederlaag. Ten eerste moest hij beweren dat communautaire hervormingen geen voorwaarde zijn voor goed bestuur voor de Vlamingen. Meer nog dan de veronderstelde verandering, moest hij beweren dat België op zich werkte. Ten tweede moest hij beweren dat er geen alternatief was, en dat dit het best mogelijke beleid is dat de Vlamingen konden nastreven. Ten derde moest hij beweren dat het alternatief hiervoor de totale afgrond en de chaos is. Geen avonturen, Belgisch besturen!    

Kan De Wever Vivaldi II voorkomen?

Vivaldi is een federale regering gevormd door zoveel mogelijk Franstaligen en zo weinig mogelijk Vlamingen. Maar voorbij de retoriek en de symboliek is het beleid van deze regering niet fundamenteel verschillend van de vorige regering en alle regeringen daarvoor. De sluiting van de kerncentrales bijvoorbeeld waartegen N-VA zo van leer trekt, is door de vorige regering en de regeringen daarvoor net zo goed gepland en uitgevoerd als onder de huidige. Ongeacht wat de Vlamingen stemmen, we krijgen in België per definitie altijd min of meer hetzelfde beleid terug. Dat is in zijn essentie een beleid dat niet afgestemd is op de politieke belangen van de Vlamingen. Dat resulteert dus altijd in meer migratie, meer transfers, meer schulden. Dat zijn immers de spelregels van het Belgisch politiek systeem.

Vivaldi is dus niet zozeer een regering met een minderheid in Vlaanderen onder leiding van een liberale derderangspremier, maar een concept waarbij de Belgische status quo bevestigd wordt. Vivaldi II kan dus ook niet voorkomen worden door een stem op N-VA, maar wordt door de participatiestrategie van De Wever er precies door bevestigd. Met wie anders dan de Vivaldi-partijen zal hij een federale regering vormen waarbij zijn communautaire agenda per definitie uitgesloten is. En wat voor beleid zal daar vervolgens uit komen? Gewoon meer van hetzelfde, op perceptie, symboliek en retoriek na. De Wever is Vivaldi II.

Wat is het alternatief?

Het Belgisch politiek systeem werkt maar doordat de Vlaamse politieke elite zich neerlegt bij de spelregels ervan. Dat moeten we dus gewoonweg stoppen. Integendeel moeten we de kracht van onze Vlaamse democratie volledig loslaten. De kiezer heeft de macht om het cordon sanitaire te breken door een massale stem op Vlaams Belang. Vervolgens heeft Vlaams Belang het initiatief om een Vlaamse regering te vormen die zich niet langer onderwerpt aan de spelregels van het Belgisch politiek systeem. Wij starten vervolgens de onderhandelingen met de Waalse regering over de ordelijke opdeling van België. Het Belgisch politiek systeem overleeft een assertieve en vooral autonome Vlaamse politieke dynamiek gewoonweg niet. Immers, wij zijn het politiek, financieel en economisch zwaartepunt in België. Geconfronteerd hiermee, bestaat de kans dat de spelregels van het Belgisch politiek systeem ook herschreven kunnen worden waardoor de Vlaamse meerderheid zijn wil kan opleggen. In dat geval kan Vlaams Belang m.i. bereid zijn federaal mee te onderhandelen en te besturen, zolang een beslissende communautaire hervorming kan doorgeduwd worden die de fundamenten van onder de hele Belgische constructie slaat en onvermijdelijk in Vlaamse onafhankelijkheid uitmondt. Daarbij zijn de splitsing van de sociale zekerheid, de fiscaliteit, veiligheid en justitie en migratie essentieel. De stelling van De Wever dat Vlaams Belang federaal niet wil besturen is misschien een mooie debatfiche, maar niet gevestigd in feiten en strategische logica.

België is de chaos, Vlaanderen de uitweg

De internationale gemeenschap heeft geen inherent belang bij België, maar wel bij stabiliteit en voorspelbaarheid. Vlaanderen kan dat institutioneel, politiek, financieel en economisch bieden. De voorbije 15 jaar brak België tweemaal het wereldrecord federaal regeringsvormen. In het buitenland weet iedereen dat België niet werkt, alleen zijn ze verbaasd over hoe lang deze staat het al volhoudt. Ze gaan ervan uit dat er zoals steeds wel een oplossing uit de bus valt. Maar die kwam er in het verleden enkel maar omdat de Vlamingen inbonden. Als we dat niet meer doen, ontploft België bij de eerste de beste internationale crisis. De Vlaamse regering wordt dan voor de internationale gemeenschap een baken van stabiliteit en voorspelbaarheid. Bovendien ligt Vlaanderen in het centrum van Europa. Brussel is het diplomatiek hart, en onze Vlaamse havens zijn de slagader naar de Duitse en dus de Europese economie. Het buitenland heeft alles te verliezen met Belgische chaos en alles te winnen met Vlaamse stabiliteit. Van die realiteit moeten we ons bewust zijn.

Wordt Vlaanderen werkelijk een internationale paria?

Bovendien ligt Marine Le Pen op kop om president van Frankrijk te worden in 2027 en slaagt Geert Wilders er misschien binnenkort al in om premier van Nederland te worden. Beide zijn oude en trouwe bondgenoten van Vlaams Belang. Daarom hoopt De Wever vurig dat links toch de macht kan grijpen in Nederland berichtte de Tijd. Omdat het een bewijs is dat de kiezer wel degelijk de macht heeft zich niet te onderwerpen aan de spelregels van het politiek systeem. Daarom is het cordon sanitaire de levensverzekering van Bart De Wever geworden. Aan de Vlamingen om in 2024 de sloophamer van onze democratische keuze te hanteren.

Meer van hetzelfde met één van die oude partijen, of eindelijk iets anders met Vlaams Belang. Dat is de essentie van de keuze die we in 2024 maken.  

Tom Vandendriessche

Europees Parlementslid